Οι χορευτές ίπτανται, λες και βγαίνουν μέσα απ’ το λυχνάρι, σαν να είναι αποκύημα της άρρωστης φαντασίας της Ζιζέλ, που εδώ, στη χορογραφία του Ματς Εκ, δεν είναι παρά ένα φτωχό πλασματάκι, ίσως και λίγο διανοητικά καθυστερημένο και που στη δεύτερη πράξη βρίσκουμε κι αυτήν και τον Αλμπρεχτ στο ψυχιατρείο. Είναι η Ζιζέλ των Σουηδών Κούλμπεργκ από το Ηρώδειο στα 1993.