Ο τελικός προορισμός του Μουντζούρη, του γνωστού ως «τραινάκι του Πηλίου». Εφτασε εκεί για πρώτη φορά στις 2 Ιουλίου 1903, πάνω σε κάποιες από τις στενότερες ράγες του πλανήτη με πλάτος μόλις 0,60 εκ., στη γραμμή που κατασκεύασε ο Ιταλός μηχανικός Εβαρίστο ντε Κίρικο, πατέρας του μετέπειτα μεγάλου ζωγράφου Τζόρτζιο ντε Κίρικο. Σημαντικό ρόλο στή λήψη αυτής της απόφασης έπαιξε ο τότε δήμαρχος Μηλεών Αργύρης Φιλιππίδης, ο οποίος είχε διατελέσει βουλευτής Μαγνησίας, αξιώνοντας από την κυβέρνηση να διαθέσει τά σχετικά κεφάλαια. Τριακόσια υποζύγια ζώα πηγαινοέρχονταν στά καλντερίμια του χωριου, φορτωμένα εμπορεύματα, πού προορίζονταν για την πόλη και τα ενδιάμεσα χωριά. Δίπλα στο Σταθμό χτίστηκαν τότε δύο ξενώνες, ένα χάνι κι ένας αλευρόμυλος που λειτουργούσαν ασταμάτητα. Η διαδρομή είναι μαγευτική, έστω κι αν δεν γίνεται πλέον με μουτζούρη αλλά με ντηζελομηχανή, καλυμμένη με την εμφάνιση ατμομηχανής.