Πρώτη λειτουργία, 1890.
Υψος πύργου 10 μ., εστιακό ύψος 55 μ.
Κατασκευάστηκε από τη Γαλλική Εταιρεία των Οθωμανικών Φάρων και εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο το 1947, με την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων.
Πρόσβαση μόνο ιδιωτικά.

Το κόττερο των 700 αλόγων αρχικά προσπαθεί να επιβληθεί στα κύματα. Επειτα καταλαβαίνει πως είναι μάταιο και πάει με τα νερά τους. Μια διαδρομή σαράντα λεπτών από την Κάλυμνο, εξελίσσεται σε ταξίδι δύο ωρών. Πλευρίζουμε με χίλια ζόρια, ο Θεόφιλος βρίζει την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισε να με φέρει. Δένει το σκάφος από τέσσερις πλευρές. Καταφέρνω να βγω στα βράχια. Σε μισή ώρα περπάτημα φτάνω στο φανάρι. Απολύτως εγκαταλελλειμένο. Πόρτες σπασμένες, η κυκλική βεράντα του κλωβού σάπια, κόντεψα να γκρεμοτσακιστώ. Μόνο κατσίκια ζουν στο ξερονήσι και κάποια ήρθαν να πεθάνουν στο προαύλιο του φάρου. Σήψη παντού. Και οι γλάροι πετάνε κατά δεκάδες γύρω μου κρώζωντας, διαμαρτυρόμενοι που τους αμφισβητώ την κυριαρχία. Η τζαμαρία του κλωβού σπασμένη κι αυτή. Αλλά το φωτοκύτταρο έδωσε στην ώρα του τη σωστή εντολή κι η μικρή σουηδική λάμπα Aga άναψε. Διανυκτέρευση στο σκάφος. Νωρίς το πρωί με τη γαλήνη της νέας μέρας, ο φάρος φάνταζε μαγικός.