Μπορώ να πω οτι δεν τον συμπάθησα με την πρώτη τον Wallace Roney. To 2003 που ήρθε στο Half Note Jazz Club έμοιαζε βαρύς και απρόσιτος. Φορούσε κι εκείνα τα μαύρα γυαλιά μεσ΄στο σκοτάδι κι ήταν απλησίαστος. Μου έφερε στο μυαλό τον Miles (αναρωτιέμαι μπας κι είναι ίδιον των τρομπεττιστών..). Μα βάρδα και μην ξεκινούσε να παίξει! Τότε γινόσουν ένα με τον ψηλό μαύρο, που έμπαινε στην ψυχή σου σαν καταιγίδα στην άνοιξη.